Lefkas is beslist een bezoek waard. Er heerst een beetje een Italiaans sfeertje, vanwege de pleintjes en pastelkleurige huizen. Niet zo vreemd natuurlijk, als men nagaat dat Lefkas lang onder Venetiaanse heerschappij is geweest. Alles doet echter een beetje rommelig aan. Dat komt doordat veel gebouwen ingestort zijn gedurende de aardbeving van 1948. Er is intussen veel gereconstructrueerd en bijgebouwd. In veel gevallen is er materiaal gebruikt dat voorhanden was, waaronder veel hout en golfplaat. De meest bewoners van Lefkas hadden het geld gewoon niet om beter materiaal te kopen. Het schijnt echter dat golfplaat en hout de gebouwen beter bestand tegen een aardbeving maken. Je zult zelfs klokentorens van golfplaat ontdekken! Lefkas stad is heel gezellig: je shopt er in de leuke Dorpfeldstraat in het oude centrum. Dat klinkt inderdaad niet Grieks: de straat is genoemd naar een Duitse archeoloog. Hij dacht dat Odysseus hier geboren was en niet op het eiland Ithaki. Je begint bij de dam naar het vasteland en loopt door het oude deel van het dorp. Onderweg stop je even op het centrale plein voor een verfrissend drankje op het terras. Daar breng je ook een bezoek aan de Agios Spiridonkerk, gebouwd in de 17e eeuw en ook zie je hier de Venetiaanse stijl terug. Alle kerken op Lefkas zijn lang en laag en je vindt de ingang aan de zijkant. Ook aan de iconen en muurinscripties zie je de Italiaanse invloed.
Lefkas heeft een gezellige winkelstraat: de Dorpfeldstraat, die op een bepaald punt overgaat in de Ioannou Mela. De Dorpfeldstraat is vernoemd naar de Duitse archeoloog, die meende dat Lefkas het geboorte-eiland van Odysseus was en niet het eiland Ithaki. De straat begint bij de dam naar het vasteland en loopt door het oude deel van het stadje tot aan de Agios Minaskerk. Het centrale plein is bijzonder gezellig, met de vele terrasjes waar het vooral in de namiddag goed vertoeven is.
Aan het centrale plein in Lefkas ligt de Sint Spiridonkerk, uit de zeventiende eeuw. De bouwstijl van de kerken op Lefkas is duidelijk beïnvloed door de Venetianen: de kerken zijn lang en laag met de ingang aan de zijkant. Ook de iconen en muurinscripties doen Italiaans aan. Vlak naast de Sint Spiridonkerk bevindt zich het folkloristisch museum. Andere oude kerken in het oude stadsdeel zijn de Agios Dimitrios (1688) en de Christ Pancrator (begin 18e eeuw), de privékerk van de Valaoritis familie. In de Christ Pancrator zijn enkele bekende Lefkaditers begraven, onder andere de dichter Aristotelis Valaoritis. Een ander oud, mooi kerkje is de Sing Minas (1707). Het is een aardige wandeling over de pier naar de Santa Maura burcht, die aan de andere kant van de draaibrug ligt. Rondom de lagune bij Lefkas loopt een mooi zandstrand, Gira, vlakbij de draaibrug Glossa geheten. Hier maakt de plaatselijke bevolking veel gebruik van. Ook Agios Ioannis heeft een heerlijk strand met bijzonder helder water. Vanaf Lefkas is het mogelijk het Faneromeni klooster te bezoeken. Het werd gebouwd in het midden van de zeventiende eeuw, maar er is jammer genoeg veel vernietigd tijdens twee grote branden. Het klooster werd herbouwd in de negentiende eeuw. Er is een mooie icoon uit dat tijdperk. Het meest bijzondere van alles is echter het uitzicht over Lefkas, de lagune en de Ionische Zee.
Leisteeen