Cuba is één van de meest veelzijdige eilanden in het Caraïbisch gebied. Met een lengte van circa 1250 kilometer is Cuba het grootste eiland in de Caraïben. Cuba kent een grote verscheidenheid aan landschappelijke contrasten; groene berggebieden met tropische vegetatie worden afgewisseld door laagvlakten met uitgestrekte suikerrietvelden, tabaksplantages en citrusplantages. De Atlantische en Caraïbische kust zijn bij uitstek geschikt voor watersporters en strandliefhebbers, terwijl de zuidoostkust gekenmerkt wordt door ruige rotsen. Stranden zijn er te vinden in allerlei soorten en maten, waarvan de bekendste bij Varadero aan de noordkust ligt. Liefhebbers van cultuur kunnen hun hart ophalen in de vele Spaankoloniale steden, musea en bij het zien van de vele intrigerende monumenten van de revolutie. Sigaren, rum, salsa, de sfeer van de jaren vijftig en een bijzonder vriendelijke bevolking completeren het geheel en zorgen voor een unieke vakantiebelevenis!
Vooral de architectuur van de steden uit de koloniale periode springt in het oog. Het oude stadsdeel van Havana, eens het middelpunt van de Latijns Amerikaanse wereld, het nog vrijwel authentieke Trinidad met zijn Plaza Mayor en schilderachtige straatjes en de fraaie havenstad Cienfuegos zijn hiervan de beste voorbeelden. Maar ook de bouwwerken uit de tijd na de revolutie geven Cuba zijn unieke sfeer. De uit de jaren '50 daterende auto's dragen bij aan de nostalgie van het eiland.
Havana, Santa Clara, Trinidad
Op dit moment wonen er ruim 11 miljoen Cubanen op het eiland. De gemiddelde leeftijd van de Cubanen is 40 jaar. Van de oorspronkelijke bewoners, de indianen, zijn vanwege de uitroeiing geen gelaatskenmerken meer terug te vinden. De Spanjaarden importeerden veel slaven uit West-Afrika en na de afschaffing van de slavernij werd begin deze eeuw Chinezen naar het eiland gehaald als goedkope werkkracht. Na de opstand op Haïti vestigden zich hier veel Haïtianen. Jamaicaanse suikerrietkappers die op Cuba zijn gebleven, Engelsen, Fransen, Amerikanen en Russen. Allen hebben bijgedragen aan de diversiteit van de huidige Cubaanse bevolking. De mulatten ('mestizos' in de volksmond), Afro-Cubanen, blanken en Chinezen vormen de belangrijkste bevolkingsgroepen. Karakteristiek voor de Cubanen is hun gastvrijheid, vriendelijkheid en trots. Iedere Cubaan ontvangt met alle warmte gasten bij hen thuis voor een kopje eigen gebrande koffie of een glaasje rum.
De bevolking van Cuba bestaat uit blanken, Mulatten, Afro-Cubanen en Chinezen.
Aantal inwoners van Cuba is 11.480.000
Cubanen hebben een grote liefde voor muziek; van de oorspronkelijke liedjes vertolkt door de Buena Vista Social Club & Ibrahim Ferrer tot de romantische boleros, van de 'son' en de 'contradanza' tot de meer opzwepende ritmes van de salsa, mambo en cha-cha-cha. Al deze dansen zijn in Cuba ontstaan. De beginselen van deze populaire dansstijlen liggen in de muziek die door de Afrikaanse slaven werd gemaakt. Een populaire dansstijl is de 'son'. Goed waarneembaar hierin zijn ook weer de Afrikaanse invloeden. Belangrijke instrumenten van de son zijn de gitaar, de claves en de conga. In Cuba zijn veel Casa de la Trova's te vinden. Dit zijn openbare muziekhuizen waar iedereen die dat wenst mag optreden. Ook wordt er op Cuba veel aandacht besteed aan cultuur en sport; het Ballet Nacional de Cuba is wereldberoemd en op de Olympische Spelen weten de Cubanen vaak vele medailles binnen te halen. De nationale sport is honkbal. Onderwijs, gezondheidszorg en hygiëne staan op een hoog niveau. Open staan en respect tonen voor de bevolking van onze vakantielanden dragen bij aan unieke ervaringen en aan het behoud van de authentieke culturen en tradities van elk land. Pas waar nodig je kleding aan en fotografeer alleen mensen die dat op prijs stellen.
Cuba is officieel een atheïstisch land. Slechts tien procent van de bevolking was vóór de Revolutie praktiserend katholiek. Na de Varkensbaai-invasie nam dat aantal nog af, omdat bij de invasie zelf een aantal priesters en vooraanstaande katholieke betrokken waren. Ondanks het feit dat Cuba sinds 1975 vrijheid van godsdienst kent, worden kerkdiensten weinig bezocht. Naast het Rooms-katholicisme kent Cuba nog een ander sterk geloof: Santería. Dit geloof is een mengeling van Katholicisme en de Afrikaanse natuurgeloven die de slaven met zich meebrachten naar Cuba. De Santería komt voort uit het feit dat de geïmporteerde slaven werden gedwongen zich te bekeren tot het katholieke geloof en hun eigen geloof af moesten zweren. De slaven deden voor of ze katholieke heiligen aanbaden, maar ondertussen gaven zij iedere katholieke heilige een naam uit hun eigen godenrijk. In veel kerken zie je dan ook naast katholieke heiligen Afrikaanse goden. Het is een soort voodooachtig geloof, gebaseerd op geestoproeping, kaartlezen of het werpen van bonen van waaruit de positie van de bonen de toekomst wordt voorspeld. Bij een seance laat een Santero (priester) een geest in zich komen en verkondigt dan de boodschap die de godheid te brengen heeft aan de persoon voor wie de dienst wordt gehouden. Santería priesters kunnen zowel mannen als vrouwen zijn, voor deze roeping word je door andere Santeros gekozen en het is dus geen beroep. Vaak zijn het mensen met paranormale gaven.
Indeling naar religie:
Rooms Katholiek 85%
Joods 4%
Overig 11%
Typisch voor de Cubaanse keuken is dat in de meeste gerechten bruine bonen, rijst en varkensvlees zijn verwerkt. Een echte Cubaanse maaltijd is arroz congri (rijst met bruine bonen). Andere specialiteiten zijn speenvarken en Cubaanse groentesoep (Ajiaco). De traditionele drank in Cuba is de rum, die de basis voor vele drankjes en cocktails vormt. Voorbeelden hiervan zijn de Cuba Libre (rum met cola en limoensap), de Mojito (rum, muntblaadjes, bronwater en limoensap) en de Daiquiri (rum, marasquin, suiker en frappé-ijs). Buiten de badplaatsen zijn er weinig restaurants. Wel zijn er veel paladares; speciale restaurantjes, met vergunning, bij Cubanen thuis. Hier kun je doorgaans erg goed en betaalbaar eten. Wel is het aan te raden van tevoren te vragen wat het menu is en duidelijk een prijs af te spreken. Bijzonder van kwaliteit is Paladar 'La Guarída' in Havana. Hier is de beroemde Cubaanse film 'Fresa y Chocolate' opgenomen. Het is wel verstandig om van tevoren te reserveren.
Cuba is overwegend katholiek en kent veel nationale feest- en gedenkdagen. Het carnaval is het bekendste feest op Cuba, dit feest is door de Spaanse kolonisten naar Cuba gebracht. In juli wordt elk jaar in de plaats Santiago de Cuba het uitbundigste carnaval gevierd. Tijdens het carnaval staan muziek, dans, optredens, en de alcoholische drank, als vuurwater en de 'Yara' rum centraal.
Geboortedag José Martí, Herdenking Che Guevara, Vrijheidsdag, Dag van de arbeid, Herdenking van het begin van de eerste Onafhankelijkheids oorlog
Cuba heeft een oppervlakte van 110.860 vierkante kilometer. Het is het grootste eiland van het Caribische gebied. Een kwart van Cuba wordt door bergen in beslag genomen, zoals de Sierra de los Organos, Sierra del Escambraye en Sierra Maestra. De hoogste berg van Cuba heet de Pico Turquino (1974 meter) en ligt in het Sierra Maestra gebergte. De kustlijn van Cuba is ongeveer 6000 kilometer lang en varieert van moerassen en mangrovebossen tot rotsen en parelwitte stranden. De langste rivier is de Rio Cauto (370 km) in de provincie Granma. De meest waterrijke rivier is de Rio Toa in Guantánamo. Cuba meet van oost naar west ongeveer 1250 kilometer. Van noord naar zuid is het breedste gedeelte bijna 200 kilometer en het smalste gedeelte nog geen veertig kilometer. De Cuba-archipel bestaat uit het hoofdeiland Cuba, het zuidelijke eiland Isla de la Juventud en nog zo'n 1600 kleine cayo's. De bekendste hiervan zijn: Cayo Largo, Cayo Coco en Cayo Saetia.
Hoofdstad van Cuba is Havana.
Ten westen van Cuba ligt Mexico, ten oosten Haïti, ten noorden de Bahamas en de Amerikaanse staat Florida en ten zuiden ligt Jamaica. Cuba Grenst aan de Caribische Zee, de Golf van Mexico en de Atlantische Oceaan.
Ten westen van Cuba ligt Mexico, ten oosten Haïti, ten noorden de Bahama's en ten zuiden ligt Jamaica.
Cuba heeft een totale oppervlakte van: 110860 km²
Landoppervlakte: 110860 km²
Aantal km kust: 3735
Hoogste punt: 2005 Meter
Hoogste punt: Pico Turquino
Laagste punt: 0 Kilometer
Laagste punt: Caraïbische Zee
Tot 1 januari 2021 bestonden er twee geldige betaalmiddelen naast elkaar op Cuba, namelijk de Cubaanse convertibele Peso (CUC) en de Cubaanse Peso (CUP). Voor toeristen was de Convertibele Peso het aangewezen betaalmiddel, omdat alle toeristische diensten alleen met dit geld kon worden betaald. De Cubaanse overheid heeft echter besloten dat de Convertibele Peso (CUC) per 1 januari 2021 geen geldig betaalmiddel meer is en dat er op Cuba nog maar één munteenheid zal zijn: de Cubaanse Peso (CUP). De Cubaanse overheid wil het aantal cash betalingen tot een minimum beperken. Aangeraden wordt om betalingen op Cuba te doen met een creditcard. Er zijn al services op Cuba welke alleen met een creditcard kunnen worden betaald, zoals hotel services inclusief hotel winkeltjes, excursies en medische services. Bij creditcard betalingen wordt geen Cubaanse Peso gehanteerd, de valuta is dan Amerikaanse Dollar. Op alle luchthavens in Cuba is het niet mogelijk om met de Cubaanse Peso te betalen. Op de luchthavens is het alleen mogelijk om met een creditcard te betalen. Het is verboden om de Cubaanse Peso in of uit het land te voeren. Het geld wordt afgenomen wanneer dit wel wordt gedaan. Ook kan er een boete worden opgelegd.
Valuta: Peso
Banken: In de grote steden, zoals Varadero, Guardalavaca, Holguín, Santiago de Cuba en Havana, zijn vestigingen van een grote internationale bank. In veel hotels zitten 'Cadeca' balies. Hier kun je geld wisselen en cash geld opnemen. Neem altijd jouw paspoort mee en vraag om een betalingsbewijs. Op de luchthaven is het mogelijk om eventueel overgehouden CUP om te wisselen in Euro’s.
Pinautomaten: Op Cuba kun je beperkt pinnen. Pinnen is mogelijk met je creditcard. Wel moet je er rekening mee houden dat er niet veel pinautomaten zijn en dat pinautomaten leeg kunnen zijn. Wij raden je daarom aan om Euro's mee te nemen. Deze kun je in de meeste strandhotels en bij de banken omwisselen voor de Cubaanse Peso.
Credit Cards: Betalen met een creditcard kun je op Cuba in de grotere hotels, restaurants en winkels. Steeds meer betalingen kunnen door toeristen alleen nog worden gedaan met een creditcard. Alleen de volgende creditcards worden geaccepteerd op Cuba: Eurocard, Mastercard en Visa mits uitgegeven door een Europese bank. Bij handelingen per creditcard worden de Cubaanse Peso bedragen tegen een vaste koers omgerekend naar de Amerikaanse Dollar. Dit is de valuta waarin jouw handeling thuis wordt afgeschreven.
Fooien: Het gemiddelde salaris van de Cubaan is erg laag, terwijl er veel meer nodig is om rond te komen. Veel Cubanen proberen dan ook om naast hun vaste betrekking bij te verdienen op vrije dagen en in de avonduren. Het toerisme biedt voor veel werknemers de mogelijkheid om fooien te verdienen, een substantieel onderdeel van het salaris. De hoogte van de fooi hangt af van wat toeristen geven. Enkele voorbeelden zijn: schoonmaker van je hotelkamer ongeveer 25 Cubaanse Peso per kamer, per dag. kofferdragers ongeveer 25 Cubaanse Peso per koffer. Gidsen tijdens een excursie of rondreis verwachten ongeveer 25 tot 50 Cubaanse Peso.
Columbus ontdekte Cuba in 1492 en noemde het 'het mooiste land ooit door mensenogen aanschouwd'. In 1510 veroverden de Spanjaarden het hele eiland en de eerste kolonisten vestigden zich op Cuba. Havana werd een belangrijke handelspost voor de uitvoer van de groeiende tabaks- en suikerproductie. De oorspronkelijke Indiaanse bevolking stierf snel uit en de Spanjaarden begonnen met het importeren van slaven uit West-Afrika. Zij werden tewerkgesteld op de grote tabaks- en suikerrietplantages. In 1868 luidt de vrijlating van de slaven op de plantages de eerste onafhankelijkheidsoorlog tegen de Spanjaarden in. De tweede onafhankelijkheidsoorlog brak uit in 1895 en duurde tot 1898. De Spanjaarden waren in 1897 zo verzwakt, dat de Amerikanen de kans zagen om Cuba te annexeren. Een militair Amerikaans bestuur volgde en er werd een nieuwe officiële grondwet opgesteld. De eerste Cubaanse president werd in 1902 geïnstalleerd, maar alle beslissingen werden genomen in Washington. Al snel was meer dan 70 procent van de Cubaanse economie in handen van de Amerikanen. In 1940 werd Batista gekozen tot nieuwe president van Cuba. Omdat hij zijn beloftes niet waar maakte, werd hij niet herkozen. In 1952 heroverde hij echter de macht via een staatsgreep. Tijdens het presidentschap van Batista floreerde de stad Havana, echter leefde de lokale bevolking in grote armoede. Fidel Castro wilde een einde maken aan de alleenheerschappij van Batista en concludeerde dat dit niet op vreedzame wijze mogelijk was. Op 26 juli 1953 werd de Moncada kazerne in Santiago de Cuba door Castro en de zijnen aangevallen. De aanval mislukte en de meeste revolutionairen werden gedood. Castro werd gevangen genomen. Voor de rechtbank voerde Castro zijn eigen pleidooi: hij noemde Batista de 'slechtste dictator ooit' en hekelde de leefsituatie van het Cubaanse volk. Hij werd veroordeeld tot 15 jaar cel. Al na twee jaar werd hij vrijgelaten, omdat hij geen bedreiging meer was voor de Cubaanse staat. Castro vluchtte naar Mexico, waar hij in ballingschap een nieuwe aanval op Cuba beraamde. In 1956 komt het ook tot deze aanval, maar dat was al bekend bij de Batista-regering. Een groot deel van de vrijheidsstrijders sneuvelde, maar Castro en een klein aantal anderen zagen kans de bergen in te vluchten. Van hieruit werd de strijd voortgezet en uiteindelijk beëindigd in december 1958, als Batista als laatste redding een kogelvrije trein vol wapens en munitie naar het geannexeerde gebied stuurt. Che Guevara liet de trein echter ontsporen en maakte de gehele inhoud buit. Als Batista wordt geïnformeerd over de afloop, pakt hij zijn spullen en vertrekt hij naar de Dominicaanse Republiek. Hij overlijdt in 1975 in Marbella (Spanje). Op 1 januari 1959 claimt Castro de overwinning vanuit Santiago de Cuba. Een nieuwe regering werd geïnstalleerd met Fidél Castro als minister-president. Er werd al snel een begin gemaakt met de hervormingen. Deze hervormingen doet een groot aantal Cubanen besluiten het land te ontvluchten om zich te vestigen in Florida. Door de druk van deze groep en door de grote veranderingen op Cuba, werd de Verenigde Staten steeds benauwder over de toekomst van het eiland. Dit had onder andere de Varkensbaai-invasie in 1961 tot gevolg. Een groep voormalige Cubanen vallen Cuba binnen, met als doel daar een nieuwe staat te stichten. Maar het leger van Castro blijkt sterker dan de aanvallers en de strijd wordt binnen 48 uur beslecht in het voordeel van Castro. Na de Varkensbaai-invasie stelde de Kennedy-regering een compleet embargo tegen Cuba in. Dit hield in dat er geen enkel product vanuit de Verenigde Staten naar Cuba mocht, of omgekeerd. Maar ook dat geen personenverkeer mocht zijn tussen beide landen.
Cuba is een Socialistische Republiek en éénpartijstaat. De huidige grondwet dateert uit 1976 en beschrijft Cuba als een socialistische arbeidersstaat. De uitvoerende macht bestaat uit een Nationale Assemblee met 601 leden, die om de vijf jaar worden gekozen. Daarnaast zijn er veertien provinciale en 169 gemeentelijke raden (met iedere 2,5 jaar verkiezingen). De nominaties voor verkiesbare plaatsen worden niet in de grondwet geregeld. In de praktijk worden tegenstanders van de Communistische Partij niet genomineerd.
Socialistische Republiek
Cuba heeft een zeer afwisselend, groen landschap. Een kwart van het eiland wordt door bergen in beslag genomen. Verder bestaat Cuba uit vruchtbare laagvlaktes met suikerriet- en citrusplantages.
Cuba heeft een subtropisch klimaat met een hoge luchtvochtigheidsgraad van 75 tot 85 procent. De gemiddelde jaartemperatuur is ongeveer 25 graden Celsius. De seizoenen lopen gelijk aan de seizoenen in Nederland; januari is de koelste en augustus is de warmste maand. Officieel wordt het Cubaanse klimaat verdeeld in twee periodes: de droge periode en de natte periode. De droge periode loopt van september tot en met maart, de overige maanden vormen de natte periode. Deze wordt gekenmerkt door veel zon, hoge temperaturen en in de namiddag een flinke regenbui. Oktober en november zijn de maanden waarin er kans bestaat op storm of een cycloon. Jaarlijks is het gemiddelde aantal dagen met zon maar liefst 330! Een noordoostenwind zorgt echter altijd voor enige verkoeling. Per jaar valt er circa 1.500 milimeter neerslag in de vorm van regen. Het zeewater is het hele jaar door warm, zo rond de 24 graden.
Op Cuba groeien meer dan 600 verschillende plantensoorten. De nationale boom is de koningspalm. Er zouden er op Cuba alleen al meer dan zeventig miljoen van zijn. De koningspalm kan meer dan dertig meter hoog worden. Het typische plattelandshuisje ofwel de 'bohio' wordt van deze boom gebouwd. Naast de koningspalm zijn er andere prachtige bomen en heesters zoals de flamboyant met zijn felrode bloesem, de acacia en de bougainvillea. Bloemen die veel voorkomen zijn hibiscus en orchideeën. Een grote orchideeënkwekerij bevindt zich in Soroa, ten westen van Havana. De nationale bloem is de mariposa, ofwel de vlinderbloem, die heerlijk ruikt. De nationale vogel is de Tocororo met zijn rode, witte en blauwe veren. Op Cuba leven veel kolibries en zelfs het kleinste vogeltje ter wereld, de Zunzun. Andere veel voorkomende vogels zijn: flamingo's, koereigers, pelikanen en de aura tiñosa, de grote zwarte aasgier met rode kop. Er komen ook veel reptielen voor, zoals krokodillen, leguanen, de kleinste kikker ter wereld (één centimeter groot) en een niet-giftige slang die wel 3 meter lang kan worden. Deze slang heet de Majá de Santa Maria. Heel bijzonder is de manguarí, een vis met een reptielenkop. Er zijn maar liefst negenhonderd verschillende vissen die de onderwaterwereld kleuren, en de bekendste vis van Cuba is uiteraard de zwaardvis uit het Hemingway's verhaal 'The old man and the sea'.
De belangrijkste en langste (witte) stranden zijn aan de noordkust van Cuba, onder andere bij Varadero en op de eilandjes Cayo Coco, Cayo Guillermo en Cayo Santa María. De stranden van Guardalavaca zijn breed en lopen langzaam af in zee. Aan de zuidkust zijn beschutte strandjes in inhammen in rotsen (bijvoorbeeld het Bucanero-strand bij Parque Baconao) en enkele stranden met zwart zand (Marea del Portillo). Op de meeste Cubaanse stranden zijn strandwachten gestationeerd die de veiligheid van de zwemmers waarborgen. Let wel goed op de kleur van de strandvlag: rood: zwemmen verboden, geel: voorzichtigheid geboden, groen: geen beperking. Topless zonnen is officieel verboden maar wordt bij hotels soms oogluikend toegestaan. Er is een strand voor naturisten op Cayo Largo en Cayo Santa María, hier wordt naakt recreëren ook toegestaan. Enkele stranden zijn geschikt voor kinderen.
Nationale parken zijn unieke trekpleisters. Door een bezoek bescherm je zelf de kwaliteit en het unieke karakter van deze beschermde natuurgebieden. De parken hebben hun bestaan namelijk grotendeels te danken aan de inkomsten van bezoekers. Hierdoor hoeft een natuurgebied niet worden opengesteld voor landbouw of bosbouw. Een nationaal park is een gebied dat zich in de eerste plaats richt op de bescherming van ecosystemen en in de tweede plaats een recreatieve functie vervult. In deze beschermde natuurgebieden leven bijzondere planten- en diersoorten die van buitengewone wetenschappelijke, educatieve en recreatieve waarde zijn. In nationale parken gelden specifieke gedragsregels. Zo is bijvoorbeeld het plukken van bloemen en planten én het voeren van wilde dieren verboden. Het nationale park kan hierover meer informatie verstrekken.
Cuba heeft 15 nationale parken
Nationale parken in Cuba:
Desembarco del Granma, Caguanes, Viñales Vallei
Werelderfgoederen zijn culturele of natuurlijke erfgoederen die worden beschouwd als uniek, onvervangbaar en eigendom van de hele wereld. Wereldwijd zijn er 1073 door UNESCO erkende werelderfgoederen. Het is van groot belang om deze bijzondere trekpleisters te behouden. Tijdens een vakantiebezoek ben je als toerist daarbij onmisbaar. Laat bijvoorbeeld geen afval achter, blijf op de aangegeven paden en maak enkel foto's waar dat is toegestaan. Veel websites informeren hierover.
Cuba heeft 9 werelderfgoederen
Werelderfgoederen in Cuba:
Historisch centrum Cienfuegos, Kasteel San Pedro de la Roca
Sublieme stranden, aardige mensen, een fascinerende cultuur en een imponerend landschap. Ingrediënten die bijdragen aan een geslaagde vakantie. Om je ook straks een unieke vakantie te kunnen garanderen, doet jouw reisorganisatie aan duurzamer toerisme. Eenvoudig gezegd: vakanties met respect voor mens en natuur. Daarom selecteert jouw reisorganisatie met zorg die accommodaties, vervoersmogelijkheden en excursies die rekening houden met mens en cultuur, natuur en milieu. Je bent als vakantieganger en onze klant een onmisbare schakel om al het moois te behouden. Zodat je ook in de toekomst blijvend kunt genieten van je vakantiebestemming.
Tijdverschil: Op Cuba is het zes uur vroeger dan in Nederland, behalve tussen de derde en laatste zondag in maart. Dan is het daar vijf uur vroeger.
Aan internetten in het buitenland buiten de Europese Unie (EU) kunnen extra kosten aan verbonden zitten. Wanneer er een WiFi verbinding aanwezig is, kun je gebruik maken van internet. In Cuba kun je internetkaarten kopen waarmee je een tegoed aan minuten krijgt om te internetten. Op centrale pleinen en veel hotels kun je dan inloggen met je internetkaart. Informeer bij je provider naar de voorwaarden en kosten voor internetten, bellen en sms’en in het buitenland.
Het ministerie van Buitenlandse Zaken helpt met de voorbereiding van de reis. Het reisadvies is gebaseerd op informatie van de Nederlandse ambassade of consulaat, inlichtingendiensten, vertegenwoordigingen van andere landen, lokale autoriteiten, bedrijven en andere organisaties. Het hoofddoel van een reisadvies is te informeren over de veiligheid in een land. Daarnaast staan er algemene en praktische tips in het reisadvies. Raadpleeg voor meer informatie de volgende website: https://www.nederlandwereldwijd.nl/reisadvies.
Je dient over een paspoort te beschikken dat minimaal geldig is gedurende het verblijf.
Je hebt een visum nodig. Raadpleeg voor meer informatie de volgende website: https://www.tui.nl/extra/visum-vaccin-valuta/reisdocumenten/.
Mensen met een andere nationaliteit dan de Nederlandse: raadpleeg voor meer informatie de volgende website: https://www.tui.nl/extra/visum-vaccin-valuta/reisdocumenten/.
Wanneer je van de Verenigde Staten naar Cuba gaat, moet je een (roze) toeristenkaart aanvragen bij de luchtvaartmaatschappij of het reisbureau.
Vanaf 1 april 2022 is het visum niet inbegrepen. Online kan je het visum eenvoudig aanvragen. Wij adviseren je dit tijdig te regelen voor vertrek.
Alle reizigers moeten binnen 72 uur voor vertrek het D'Viajeros formulier invullen via https://www.dviajeros.mitrans.gob.cu.
De vlag van Cuba is in 1848 ontworpen door een onafhankelijkheidsbeweging die onafhankelijkheid wilden van Spanje. Deze beweging was ook voorstander van de aansluiting van Cuba bij de Verenigde Staten waardoor de vlag een grote gelijkenis vertoont met de Stars and Stripes.
De taal op Cuba is Spaans. Je zult echter merken dat het een heel ander Spaans is dan wat er in Spanje gesproken wordt. Cubanen plakken woorden aan elkaar vast, slikken de 's' meestal in en praten ook nog eens erg snel. Daarnaast worden er ook andere woorden gebruikt. De bus in het Spaans heet 'autobús', echter de Cubanen zeggen 'guagua'. Een auto in het Spaans is een 'coche', maar dat is op Cuba een koets, de auto heet 'karro'. In de hotels en toeristische centra wordt meestal Engels of Duits gesproken. Daarbuiten wordt meestal uitsluitend Spaans gesproken.
Officiële taal: Spaans
Banken: De openingstijden van de banken zijn van maandag tot en met zaterdag van 09:00 tot 16:00 uur.
Winkels: De openingstijden van de winkels zijn van maandag tot en met zondag van 09:00 tot 18:00 uur.
We adviseren om bij het voor het eerst betrekken van de kamer of het appartement elke warmwaterkraan enige minuten zo heet mogelijk te laten lopen. Dit geldt eveneens voor douche en/of bad. Het beste leg je de handdouche op de heetste stand afgesteld enige minuten op de afvoer. In stilstaand water van circa 25 - 50 ºC kan zich namelijk de legionellabacterie ontwikkelen, die op deze manier doeltreffend te bestrijden is.
Er zijn geen noodzakelijke vaccinaties, wel worden er aanbevelingen gedaan. Raadpleeg voor meer informatie de volgende website: www.reisprik.nl/tui
Inentingen zijn niet vereist. Wel worden vaccinaties tegen buiktyfus, DTP, hepatitis A en rabiës aangeraden. Raadpleeg voor meer informatie de dichtstbijzijnde GGD of kijk op www.reisprik.nl/tui.
Drinkwater: Het leidingwater in Cuba is niet drinkbaar, er wordt aangeraden om gebruik te maken van flessen water.
Straatroverij komt helaas steeds vaker voor. Schoudertassen zijn hierbij favoriet. Ook polstasjes, vooral als deze zichtbaar in auto's liggen dan wel op bijvoorbeeld een cafétafel, zijn riskant. Aan te raden is kostbaarheden zo veel mogelijk thuis te laten en betaalmiddelen enigszins te verspreiden over kleding en bagage. Zorg ervoor dat je de telefoonnummers bij de hand hebt voor het blokkeren van je creditcard, bankpassen en mobiele telefoon. De bevolking van Cuba is over het algemeen heel vriendelijk en behulpzaam en kent ook geen extreme vormen van criminaliteit. Wij raden je wel aan om goed op je persoonlijke bezittingen te letten, pas vooral op voor zakkenrollers op drukke plaatsen. Toeristen zijn een geliefd doelwit, het overgrote deel van de bevolking is arm in vergelijking met onze westerse rijkdom. Zorg ervoor dat je niet teveel contant geld op zak hebt.
Het is ten strengste verboden om drugs/verdovende middelen in je bezit te hebben. Overtreding van de wet wordt zwaar gestraft. Neem slechts pakjes/bagage mee van derden waarvan je de inhoud kent.
Cuba is een ideaal land om te snorkelen, duiken en windsurfen.
Het openbaar vervoer in Cuba is tijdrovend en oncomfortabel. Op Cuba is liften een hele normale vorm van vervoer, omdat openbaar vervoer vaak ontbreekt. Aan de rand van de steden zijn centrale liftplaatsen waar de door de staat aangestelde 'gele mannen' (personeel in geel uniform) het liftvervoer regelen. Hier wordt aangegeven waar ze naartoe gaan en hoeveel mensen er mee kunnen. Ook buiten deze plaatsen is het meenemen van vrouwen met kinderen en personen in uniform goed te doen echter neem geen lifters mee op de rondwegen van Havana, noch personen die spontaan in willen stappen om 'de weg te wijzen'. Neem na zonsondergang geen lifters mee en houdt eigendommen in de gaten.
Bus: Het busvervoer is beperkt in Cuba en de bussen zitten vaak overvol. Eventueel rijdt er een lokale bus, maar die is niet toegankelijk voor toeristen. De busmaatschappij Viazul verzorgt een beperkte lijndienst tussen de diverse plaatsen op het eiland.
Trein: In vroegere tijden was Cuba een van de best georganiseerde spoorweglanden ter wereld. Nu gaan er nog treinen, al zijn ze verstoken van ieder vorm van comfort. Iedere dag gaan er treinen vanaf het dichtstbijzijnde station van Holguin naar Santiago de Cuba en Havana. Een van de beroemdste treinen van Cuba is de elektrische trein van Hershy die rijdt van Havana naar Matanzas.
Taxi: Taxi's zijn een goed alternatief voor het tijdrovende en oncomfortabele openbaar vervoer. De taxi's hebben allen een meter, maar in sommige gevallen is het verstandig om van tevoren een prijs af te spreken (b.v. bij langere afstanden). De meeste hotels beschikken over een taxistandplaats of de receptie kan een taxi voor je bellen. In grote steden rijden privé taxi's, veelal illegaal. Spreek altijd vooraf de ritprijs af. De gele Lada taxi's zijn niet toegankelijk voor toeristen, noch is het toegestaan dat particuliere auto's toeristen vervoeren!
In Cuba bieden verschillende maatschappijen auto's te huur aan. Informeer goed bij je reisbureau waar je het beste terecht kunt.
Cuba is een prachtig eiland om per auto te verkennen. Zolang je rekening houdt met een aantal factoren is autorijden op Cuba geen probleem. Het autorijden op Cuba is heel anders dan in Nederland. Hoewel er minder verkeer is, is het toch zeer inspannend vanwege de veelzijdigheid van het verkeer. Auto's, paardenkarren, fietsers en loslopend vee maken het vaak niet gemakkelijk. Op Cuba wordt rechts gereden en de verkeersregels zijn vrijwel gelijk aan die in Nederland. Een geldig Nederlands rijbewijs is voldoende. De verbindingen tussen de grote steden en toeristische attracties zijn goed. De kwaliteit van de overige wegen laat wel eens te wensen over. Het kan voorkomen dat de bewegwijzering matig is, maar de lokale bevolking is zeer behulpzaam en wijst je graag de weg. Houd er wel rekening mee dat buiten de toeristencentra vrijwel uitsluitend Spaans wordt gesproken. De meeste wegen en voertuigen zijn niet verlicht, wij raden je daarom aan niet in het donker te rijden. De maximumsnelheid op de wegen is honderd kilometer per uur.
Maximum snelheid snelwegen: 100
Verkeersregels: Op Cuba wordt rechts gereden en de verkeersregels zijn vrijwel gelijk aan die in Nederland.
Het grootste winkelaanbod is te vinden in Varadero en Havana. Het zijn voornamelijk toeristenwinkels, grotendeels in hotels. Hier worden onder andere toiletartikelen, (Cubaanse) kleding, enkele levensmiddelen, (handwerk)souvenirs, bedrukte t-shirts, cassettes en cd's met Cubaanse muziek, elektrische apparatuur en natuurlijk de beroemde Cubaanse sigaren en rum verkocht. In alle toeristenplaatsen zijn uitgebreide souvenirmarktjes. Afdingen is toegestaan, al zijn er geen vaste regels voor. Groente- en fruitmarktjes zijn te vinden in de grotere plaatsen. Op Cuba noemen ze deze marktjes 'mercado' of de 'plaza'.