Zon, zee, goudgele stranden, prachtige natuur, waterparken en mooie bezienswaardigheden. Gran Canaria heeft het allemaal! Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit eiland zich tot één van de populairste vakantiebestemmingen van Europa mag rekenen. In de hoofdstad Las Palmas kun je de koloniale Casa de Colón aanschouwen en in een van de vele bars heerlijke tapas eten. Zonliefhebbers strijken neer op een van de vele zandstranden, zoals het levendige Playa del Inglés en Playa Maspalomas. Laatstgenoemde is bekend om de zandduinen. Hier waan je je dan ook in een woestijn. Ook de moeite waard is een wandeling door de bergen in het binnenland van Gran Canaria. De schitterende uitzichten zullen je zeker bekoren.
Caldera de Bandama, Gáldar, Casa de Colón
Columbus
Anders dan op het Spaanse vasteland zijn ze op Gran Canaria erg Zuid-Amerikaans en Caraïbisch georiënteerd. Deze Latijns-Amerikaanse invloeden komen met name tot uiting tijdens carnaval. je ziet er prachtige praalwagens, die zo uit Brazilië lijken te komen. Daarnaast klinkt overal de opzwepende sambamuziek. Een andere overeenkomst met het overzeese gebied is de spraak. De inwoners van Gran Canaria spreken met een accent dat veel op het Cubaans lijkt. Het ajourwerk (openwerk), dat voornamelijk gemaakt wordt op Tenerife, Gran Canaria en Fuerteventura, vormt samen met het borduurwerk van La Palma de grootste variëteit van het textielhandwerk op de Canarische eilanden. Bij het ajourwerk wordt de stof op een raam gespannen en worden de draadjes uitgerafeld. Vervolgens komen de naaisters, die voor de afwerking van de figuren zorgen. Bij het borduurwerk wordt de stof niet op een raam gespannen, maar met spelden op een kussen vastgezet. Het rustieke en de bruikbaarheid zijn op de Canarische Eilanden kenmerkend in de mandenvlechterij. Deze vorm van handenarbeid vindt zijn oorsprong in de landbouwsector en komt daardoor nog veelvuldig voor op de Canarische Eilanden terwijl andere soorten handwerk alleen nog overleven door de belangstelling van verzamelaars en eventuele bezoekers. Het Canarische mandenvlechten wordt gedaan met verschillende soorten materiaal zoals twijgen, riet, palmbladeren, pirgano (zenuw of steel in het midden van een palmblad) en stro. Op de Canarische Eilanden werd het hout vooral bewerkt voor gebruiksvoorwerpen. Ondanks dit feit ontbrak het niet aan prachtige en zorgvuldige vormgeving en decoratie. Gedurende vele jaren heeft houtsnijwerk een belangrijke rol gespeeld in de architectuur, zoals je bij oude Canarische huizen en kerken nog kunt zien. Maar er werden uit hout ook vele andere voorwerpen gemaakt zoals tabakspijpen, meubels, keukengerei, landbouwwerktuigen, spinnewielen en muziekinstrumenten. De hoofdkenmerken van het keramiek handwerk op de Canarische Eilanden zijn rustiek en er wordt geen gebruik gemaakt van een draaischijf. De pottenbakker draait de klei zelf met zijn handen. Om te voorkomen dat de klei blijft plakken op de grond of tafel wordt er wat zand onder gestrooid.
De keuken van Gran Canaria is eenvoudig, maar subtiel. Een voorbeeld van een typisch gerecht is de 'ropa vieja'; letterlijk vertaald 'oude kleren'. Het gerecht wordt bereid met vlees, kikkererwten en andere groenten. Ook wordt er graag tapas gegeten (kleine hapjes), pulpo (inktvis) of albóndigas (Spaanse gehaktballen). Wil je een goede indruk maken? Vraag dan als je een biertje wilt bestellen niet om een 'cerveza', maar om 'una cana' (dit spreek je uit als 'kanja'). Andere lokale specialiteiten zijn de vlees- en visschotels, de geitenkaas en het grote assortiment toetjes. Voor de visschotel is het beslist aan te raden om de smaakvolle, op de grill klaargemaakte, grote garnalen (gamba's) te proberen en 'sancocho' (vis) geserveerd met aardappelen of groente. Een pikante saus is de 'mojo picon' of eenvoudig gezegd 'mojo' die wordt bereid met olie, knoflook, Spaanse peper, azijn, paprika en zout. Ook de vleesschotels zijn gevarieerd. Op zijn minst moet je eigenlijk een keer de heerlijke 'conejo' en 'salmorejo' proberen, een in gekruide saus gekookt konijn. Om de maaltijd op een behoorlijke manier af te sluiten zou je je kunnen uitleven op de exotische vruchten en het Canarische gebak. De zoetigheden heten 'quesadillas'; heerlijke toetjes van kaas en fijngemalen amandelen; noga van gofio, honing en pinda's; raspaduras van gofio en honing; en als laatste allerlei soorten lekkernijen zoals kleine taartjes en soufflé's. Bij de maaltijd hoort natuurlijk een heerlijke rode of witte Spaanse wijn. En bij het dessert? Een voortreffelijke, lokale muskaatwijn. In de restaurants worden meestal wijnen van het Spaanse vasteland geschonken. Wijn wordt in restaurants in flessen, halve flessen en in karaffen geserveerd. Zoek je kwaliteit, dan moet je op het etiket de woorden 'denominacion de origen' kunnen lezen. Bijzonder goede wijnen hebben daarnaast ook nog 'Gran Reserva' op het etiket staan.
Het hele jaar door is er van alles te beleven op Gran Canaria; van muziek tot beeldende kunst, van theater tot dans en volksfeesten.
El Carnaval
Dia de San Juan
Gran Canaria behoort tot de Canarische Eilanden, een eilandengroep in de Atlantische Oceaan. Het eiland is van vulkanische oorsprong. De Canarische Eilanden bevinden zich tien keer dichter bij Afrika dan bij het moederland Spanje. Ze liggen verspreid over een afstand van 480 kilometer. Bij elkaar opgeteld beslaat de eilandengroep een landoppervlakte van 7273 vierkante kilometer met een inwonersaantal van twee miljoen. De eilanden worden ook wel Islas Afortunadas genoemd: de gelukzalige eilanden, die hun naam dankt aan de geografische ligging en het klimaat. Er heerst een combinatie van een Middellandse Zeeklimaat en een subtropisch klimaat. De vorm van de eilanden wordt voornamelijk bepaald door het vulkanische centrale gebergte van waaruit talrijke 'barranco's' (droge rivierbeddingen) in alle richtingen naar zee lopen. Alleen de geologische oudste eilanden (Lanzarote en Fuerteventura) zijn door de tand destijds tot heuvellandschappen afgesleten. De Canarische archipel bestaat uit dertien eilanden waarvan er acht bewoond zijn. De bewoonde eilanden zijn verdeeld in twee provincies: De provincie Santa Cruz de Tenerife, gevormd door de eilanden: La Palma, La Gomera, El Hierro en Tenerife. De provincie Las Palmas de Gran Canaria, gevormd door de eilanden: Lanzarote, Fuerteventura, Gran Canaria en la Graciosa. Gran Canaria staat bekend om zijn diversiteit aan landschappen, stranden en swingend nachtleven en produceert, evenals Tenerife, bananen en tomaten. Het hoogste punt van Gran Canaria, de 'Pico de las Nieves' op 1949 meter, bevindt zich in het midden van het eiland. In het noorden zijn veel bananenplantages en dennenbossen. De westkust daarentegen bestaat uit steil uit zee oprijzende rotswanden. Soms wel tot duizend meter hoogte. In het oosten zijn brede stranden te vinden en in het zuiden echte zandduinen, vooral in de omgeving van Maspalomas. Door de natuurlijke gesteldheid op het eiland tref je veel gewassen aan die in Europa, Afrika en Zuid-Amerika groeien: tomaten, suikerriet, palmen, bananen en pijnbomen. Gran Canaria wordt niet voor niets een minicontinent genoemd. In elk dorpje is altijd wat anders te zien. Ook de natuur verschilt van plaats van plaats.
Gran Canaria ligt op ruim 200 kilometer van de noordwestkust van Afrika.
Totale oppervlakte van Gran Canaria is 1560 km²
hoogste punt: 1949Al in de oudheid was het bestaan van de Canarische Eilanden bekend. Phoenisische en later Carthaagse ontdekkingsreizigers bereikten met hun zeilschepen de archipel, maar van langdurige handelscontacten was nog geen sprake. De ontdekkingsreiziger Ptolemaeus tekende op zijn wereldkaart het meest westelijke gedeelte van El Hierro als het einde van de wereld. In die tijd bestonden er vele legendes over de Canarische Eilanden. De Griekse wijsgeer Herodotus betitelde de archipel als, 'daar waar de aarde eindigt liggen de laatste eilanden, die vanuit het avondland bereikbaar zijn. Daarachter heerst het niets'. De Canarische Eilanden zouden, menen enkele vooraanstaande geologen, een deel zijn van Afrika, miljoenen jaren geleden afgescheurd van het vasteland en westwaarts zijn 'gedreven'. Anderen houden het er op dat de eilanden een restant zijn dat overbleef van het geheimzinnige, in de oceaan verzonken werelddeel, Atlantis. Weer anderen, in het bijzonder vulkanologen, denken het tegendeel: de eilanden zouden aanvankelijk vulkanen zijn, van de bodem van de zee omhoog gerezen en daar in de loop der jaren 'aangegroeid'. Door de zee en de lucht meegevoerde zaden zouden in de loop der jaren op de vruchtbare vulkaanhellingen voor die rijke planten en bloemengroei hebben gezorgd. Hoe dan ook, terwijl over het ontstaan van de Canarische Archipel de meningen verdeeld zijn, over de eerste bewoner van de eilanden is in de loop der jaren iets meer zekerheid gekomen. Ofschoon nog steeds veel vragen onbeantwoord blijven. De oorspronkelijke bewoners waren holbewoners, die gedurende vele eeuwen in absolute isolatie leefden. Zij worden ook wel Guanchen genoemd, een naam die afgeleid is van guan (zoon) en Achinech (Tenerife). Recente onderzoeken tonen aan dat er twee hoofdtypen waren: de ene groep bestond uit lange, blonde mensen met blauwe ogen en een hoog voorhoofd en de andere uit stevig gebouwde mediterrane types. Daarnaast zijn er ook Arabische en Berberse kenmerken bij de Guanchen vastgesteld. In de vijftiende eeuw werd de Guanchen-cultuur totaal vernietigd. In 1402 bezette de Normandische graaf Jean de Bethencourt, in opdracht van de Spaanse koning, Lanzarote en drie jaar later ook Fuerteventura en El Hierro. In 1445 kocht Spanje het eilandje La Gomera en na een aantal jaren van hevige strijd nam het ook Gran Canaria, La Palma en Tenerife in. Deze strijd kostte duizenden Guanchen het leven. In de zeventiende eeuw waren de Guanchen als bevolkingsgroep verdwenen. Van oudsher zijn de Canariërs sterk op Zuid-Amerika gericht en vele zijn ook geëmigreerd naar Cuba en Venezuela. De Zuid-Amerikaanse invloed komt op veel manieren tot uiting. Er wordt geen feest gehouden zonder salsa- en calypsomuziek en carnaval wordt op de Braziliaanse wijze gevierd.
De stranden van Gran Canaria zijn over het algemeen kindvriendelijk.
Het landschap van Gran Canaria is zeer divers: groen, bergachtig en vulkanisch. De hoogste berg is tweeduizend meter hoog.
Gran Canaria kent een subtropisch klimaat. De zomers zijn er erg warm met een gemiddelde temperatuur van 24 graden Celcius. De winters zijn zeer zacht.
Op Gran Canaria zijn onder meer palmbomen en platanen te zien. Daarnaast kom je de zeldzame drakeboom tegen.
De goudgele zandstranden van Gran Canaria zijn een lust voor het oog en bovendien grotendeels kindvriendelijk.
bus: Regelmatig rijden er interlokale bussen die verschillende plaatsen op het eiland aandoen.
Op Gran Canaria is het één uur vroeger dan in Nederland.
Ben je benieuwd naar de excursiemogelijkheden op de bestemming? Het is mogelijk om excursies voorafgaand aan je vertrek te bekijken via www.tui.nl/excursies. Je kunt ze hier ook direct vastleggen, hoe handig! Je hebt de keuze uit meer dan duizend excursies op tachtig verschillende bestemmingen.
Op Gran Canaria kun je verschillende watersporten uitoefenen, zoals zwemmen, zeilen, duiken en surfen. Ook leent dit eiland zich goed voor het maken van mooie wandelingen.
Gran Canaria kent een swingend nachtleven. In de grotere plaatsen (zoals Playa del Ingles) zijn vele cafeetjes, restaurants en clubs waar je heerlijk uit kunt gaan. Bekend is de Kasbah in Playa del Ingles.
Uitgebreid winkelen kun je onder meer in de hoofdstad Las Palmas, waar uiteenlopende zaakjes zijn. Denk er wel aan dat de meeste winkels van 13:00 tot 16:00 uur gesloten zijn.