Het mooie groene Griekse eiland Lefkas is dé plek voor strandliefhebbers. Hier tref je juweeltjes van stranden aan, waar je onder meer heerlijk kunt zonnebaden. Pórto Katsíkí Beach is met zijn parelwitte zand één van de hoogtepunten die door zijn pracht overigens veelvuldig gefotografeerd wordt. De mooie natuur in deze streek biedt de actieve buitenmens voldoende mogelijkheden. En wie van schitterende uitzichten houdt, kan een bezoekje brengen aan de omgeving van Vlícho, waar een prachtige baai ligt die omgeven wordt door groene heuvels.
Aan de kant van Nidri loopt de weg hoofdzakelijk langs zee, en stijgt daarna, richting Vassiliki, vrij steil. Je hebt er een prachtig uitzicht over de baai met zijn groene eilanden en het vasteland met zijn hoge bergen. Vassiliki is een gezellig klein vissersdorp, waar het lekker eten is in één van de restaurantjes aan het schilderachtige haventje. Omdat er vaak een flinke wind staat, is het een ideale plek voor windsurfing. Aan de westkust, tussen Vassiliki en Lefkas stad, loopt de weg vrij hoog langs de bergen. Je hebt er een mooi uitzicht over de Ionische Zee. Deze kant van het eiland is veel ruiger, en minder bewoond dan de oostkust. Er zijn verschillende afslagen naar de stranden. Deze weggetjes zijn echter niet altijd even goed begaanbaar. Waarschijnlijk valt het om die reden ook nogal mee met de drukte op de stranden. Aan de noordwestkust, niet ver van Lefkas stad, ligt het gemoedelijke kleine badplaatsje Agios Nikitas. In de buurt hiervan liggen de mooie zandstranden van Kathisma en Pefkoulia. Een eerste blik hierop is adembenemend.
Nikópolis, Ágios Jánnis sto Rodáki, Venetiaans-Turkse burcht
De winkelstraat in Lefkas stad heeft een Duitse naam. De Dorpfeldstraat is namelijk vernoemd naar een Duitse archeoloog die beweerde dat Lefkas het eigenlijke geboorte-eiland van Odysseus was, en niet Ithaca.
De weg zoeken
In Griekenland wonen ruim tien miljoen mensen. Eén derde van hen woont in de drie belangrijke stedelijke centra: Athene, Thessaloniki en Pátras. Naast het grote aantal Grieken woont er ook nog een aantal minderheden, waarvan de Turken de grootste groep vormen. Volgens officiële cijfers is 97 procent van de Grieken, Grieks Orthodox. Verder zijn er in Griekenland zo'n 30.000 rooms-katholieken, 15.000 protestanten en 5.000 joden. De meeste Turken zijn moslim. In Griekenland wordt tegenwoordig Nieuw Grieks gesproken. Deze taal verschilt nogal met het Grieks dat tot 1976 de officiële taal was. Kerkjes vind je in Griekenland letterlijk op bijna elke straathoek. De meeste zijn altijd open, behalve als een kerk waardevolle iconen of andere kostbaarheden bezit. Vaak woont de sleutelbewaarder in de buurt, en zal die je graag binnen laten. Informeer bij de dichtstbijzijnde winkel of taverna. Ook buiten de dorpen en steden is het landschap bezaaid met kerken en kapellen, vaak zo klein en afgelegen dat er maar ééns per jaar een dienst plaatsvindt: op de sterfdag van de heilige aan wie de kerk is gewijd. Over het algemeen zijn de Grieken niet erg religieus en al helemaal niet op een dweperige, starre manier. De Grieks-orthodoxe kerk dreigt niet met hel en verdoemenis als mensen niet naar de kerk komen. De kerk bemoeit zich ook niet met hun privé-leven. De zondagsdiensten worden echter drukbezocht en buitenlandse bezoekers zijn welkom. Overigens gaat het er daarbij heel wat minder vormelijk aan toe dan je zou verwachten. Omdat de diensten zo lang duren, gaan veel mensen halverwege al weer weg. Of ze komen later binnen, onderweg nog even een praatje makend met een vriend of kennis. Al beweren ze het tegendeel, feit is dat alle Grieken geloven in het 'Boze Oog'. Er is geen kind dat niet een kettinkje om zijn hals heeft met een turkooiskleurige steen bij wijze van amulet, waarop soms een oog geschilderd is. Op het platteland zie je dergelijke halssnoeren ook bij paarden en ezels en in auto's hangen ze vaak aan de achteruitkijkspiegel. De Grieken vonden dat iedere mens moest onderzoeken wie hij of zij was en zijn of haar grens moest kennen. Een van de beroemdste uitdrukkingen uit het oude Griekenland werd dan ook: 'ken jezelf'. Zoals wij het Griekse landschap zien, zo zagen de ouden Grieken het ook. Maar de natuur riep vragen op. Hoe kwam het dat water bewoog? Wie deed de bomen ruisen? Het móesten wel goden zijn. Overal in de natuur schuilden ze. Het moest een godin zijn met lang blond haar die het koren deed groeien. De goden bepaalden ook het leven voor de mens. Voor letterlijk alles was er wel een god, voor ziekte, voor dood, voor rijkdom, voor tegenslag en ga zo maar door.
In het buitenland staat de Griekse keuken met name bekend om een aantal gerechten zoals Moussaka, Giros en Souvlaki. Als je op vakantie bent in Griekenland, zul je echter al snel ontdekken dat de Griekse keuken veel meer te bieden heeft. De Griekse keuken is de oudste keuken van Europa, al meer dan 25 eeuwen oud. In de loop der tijd werd het koken een echte kunst en de eerste chef-koks stonden in hoog aanzien. Zowel de Romeinen als de Byzantijnen hadden veel waardering voor de Griekse leefwijze en zo werden veel recepten uit de Oude Helleense keuken overgenomen en verspreid van de Donau tot Klein Azië. Van oudsher spelen olijfolie, kruiden, specerijen en wijn een belangrijke rol in de Griekse keuken. Er is een grote verscheidenheid aan gerechten en iedere regio heeft z'n eigen specialiteiten. Versheid staat bij alle gerechten voorop en dit maakt de Griekse keuken tot één van de gezondste keukens in de wereld. Grieken zijn dol op lekker eten en er wordt hier dan ook echt de tijd voor genomen. In de meeste restaurants kun je van 's middags tot 's avonds laat eten. De authentieke Griekse restaurants onderscheiden zich vaak door hun eenvoud. Betalen is een verhaal op zich. Als Grieken in gezelschap eten wordt de totale rekening door één persoon betaald. 'Apart betalen' is hier vrijwel onbekend en voor de Grieken een teken van krenterigheid. Natuurlijk zijn er op Lefkas tal van restaurants gericht op de westerse keuken, maar wat is er leuker dan zelf ook eens in een echte Griekse taverne te gaan eten? Bij eten hoort natuurlijk een lekkere wijn. Volgens de mythologie hebben de Grieken wijn zelfs uitgevonden.
Naast de nationale officiële feestdagen in Griekenland waarbij het hele land vrij heeft, heeft elk eiland, dorp en stad ook nog zijn eigen feestdagen. Meestal hebben ze te maken met de patroonheilige. Sommige feestdagen vallen niet steeds op dezelfde dag in het jaar. Op feestdagen zijn winkels en officiële diensten gesloten of hebben beperkte openingstijden.
Lefkas is één van de zeven Ionische eilanden, en misschien wel het bijzonderste, omdat het door een draaibrug verbonden is met het vasteland. Vroeger was het een deel van het vasteland, tot de Korinthiërs het zat werden om steeds om dit uitstekende stuk land heen te moeten varen. Zij groeven in de zevende eeuw voor Christus een kanaal in het smalste, moerassige stuk land. Hierdoor werd Lefkas dus een eiland. Het is, net als alle andere eilanden in de Ionische Zee, erg groen en bergachtig, met vele beschutte baaien en prachtige zandstranden. Je zult dan ook genieten van de prachtige natuur en vergezichten. De mensen zijn gastvrij en vriendelijk, en maken vooral in de kleinere dorpjes graag een praatje met vreemdelingen. Lefkas heeft een oppervlakte van 335 km² en een kustlijn van 117 kilometer. Het aantal inwoners ligt rond de 25.000. Over het midden van het eiland loopt een gebergte, waarvan de hoogste top 1.158 meter is. Vanaf de oostkust van het eiland heb je prachtig uitzicht over de vele groene eilandjes in de baai en aan deze kant van het eiland bevinden zich beschutte, maar vrij smalle stranden. Twee van de eilandjes voor de kust, Skorpios en Sparti, zijn ooit gekocht door de bekende scheepsmagnaat Onassis. Op een ander eilandje, Madousi, staat het huis van de bekende dichter Valaoritis, die leefde in de negentiende eeuw.
Het eiland Lefkas bevindt zich ten westen van het vasteland van Griekenland, in de Ionische Zee, onder Corfu.
Lefkas is net als vele andere Griekse eilanden door de eeuwen heen bezet geweest door vele verschillende volken. De Korinthiërs bezetten Lefkas in de zevende eeuw voor Christus en namen deel in de oorlog tegen de Perzen. In 197 voor Christus werd Lefkas bezet door de Romeinen. Nog weer later, van 1204-1293, werd Lefkas een deel van het koninkrijk van Eipiros. Tussen 1293 en 1331 was het in bezit van de Venetiaan Orsini, die er een burcht bouwde, namelijk de Santa Maura burcht bij Lefkas-stad. In 1331 kwam Lefkas in handen van de antegaviers en daarna in handen van de Toscanen. In 1479 werd Lefkas bezet door de Turken, die ruim 200 jaar overheersten, tot de overname door opnieuw Venetianen in 1684. In 1797, in die tijd van Napoleon Bonaparte, werd het bezet door Franse rebellen en twee jaar later door de Russen en de Turken, die verjaagd werden door de Fransen, ditmaal de handlangers van Napoleon, in 1807. Deze bezetting duurde slechts tot 1810, want toen was het de beurt aan de Engelsen. In 1864 werd Lefkas tezamen met de andere Ionische eilanden eindelijk herenigd met de rest van Griekenland. Deze hereniging wordt nog steeds jaarlijks gevierd, namelijk op 21 mei.
De meeste stranden op Lefkas zijn kindvriendelijk.
Meer naar het zuiden en langs de hele westkust van Lefkas heb je een schitterend uitzicht over de Ionische Zee. Bij helder weer zie je in zuidelijke richting de eilanden Kefalonia en Ithaki liggen, evenals Paxous, Antipaxous en Corfu in noordelijke richting. De mooiste stranden liggen langs de westkust, tussen hoge witte rotsen in. De zee is kristalhelder en van een adembenemende blauwe kleur. Lefkas, met zijn schitterende natuur, is een waar paradijs voor natuurliefhebbers en wandelaars. Op de landkaarten staan, naast de autowegen, ook zandwegen en geitenpaden aangegeven. De wegen op Lefkas zijn over het algemeen redelijk, hoewel je goed op moet letten voor gaten in het wegdek. Ook zijn de wegen, vooral in de buurt van Kathismastrand, richting Vassiliki, soms erg smal.
Lefkas kent een Mediterraan klimaat, dit betekent over het algemeen warme zomers en zachte winters.
De meeste stranden van Lefkas bestaan uit zand en kiezels. Over het algemeen zijn de stranden kindvriendelijk. Pas echter op bij Porto Katsiki en Kathisma, want het water wordt daar al snel diep.
bus: Het openbaar vervoer op Lefkas is redelijk, althans tussen de grotere dorpen. Het busstation bevindt zich in Lefkas-stad, aan de havenkant. De bussen vertrekken op tijd vanaf het station, maar je moet de tijden op andere plaatsen wat ruim nemen. Zorg dus dat je bijtijds bij de halte staat. De bushaltes staan niet altijd even duidelijk aangegeven. Soms is er een groen bushuisje, soms een groen bord (met Ktel of stasi erop), en soms helemaal niets. Dan is het een kwestie van vragen, bij één van de winkels. Er is een conducteur in de bus die de kaartjes verkoop.
tijdverschil: 1
Op Lefkas is het één uur later dan in Nederland.
Ben je benieuwd naar de excursiemogelijkheden op de bestemming? Het is mogelijk om excursies voorafgaand aan je vertrek te bekijken via www.tui.nl/excursies. Je kunt ze hier ook direct vastleggen, hoe handig! Je hebt de keuze uit meer dan 1000 excursies op 80 verschillende bestemmingen.
Lefkas is een ideaal eiland voor watersporters. Vassiliki is een waar surfersparadijs en ook bij de zeilers is Lefkas zeer geliefd. Wandelen in de bergen is een uitstekende manier om de natuur van het eiland te verkennen.
In Lefkas stad zijn voldoende mogelijkheden voor een heerlijk avondje stappen.
Winkelen kun je in de grotere plaatsen zoals Lefkas stad en Nidri. In Lefkas stad is een sfeervolle winkelstraat waar leuke souvenirs en andere spulletjes te kopen zijn. De winkeltijden kunnen nogal variëren. Veel winkels in toeristencentra zijn non-stop tussen 09:00 en 00:00 uur geopend. In de dorpen zijn de winkels in het zomerseizoen meestal gedurende de dag geopend van 09:00 tot 14:00 uur en op enkele dagen ook van 18:30 tot 21:00 uur.